Χθες το βράδυ, έκανα μια μικρή χειρουργική επέμβαση στο ενυδρείο μου για να εξαλείψω ένα διαβόητο παράσιτο στον κόσμο των ενυδρείων θαλασσινού νερού - βρήκα το φοβερό aiptasia ανεμώνη (μερικές φορές γράφεται aptasia στα φόρουμ) σε ένα κοράλλι που αγόρασα πρόσφατα. Αφού επιθεώρησα προσεκτικά το αντικείμενο (ένα κομμάτι ζωντανού βράχου με κοράλλια μανιταριών πάνω του) για να ψάξω για περιοχές που θα περιέπλεκαν την επέμβαση, σημάδεψα την περιοχή για την τομή μου και άρχισα την επέμβαση.

Προετοιμάζεται για χειρουργική επέμβαση για την εξάλειψη της ανεμώνης-παράσιτο

Τα εργαλεία μου ήταν χοντροκομμένα αλλά κατάλληλα για τη δουλειά: ένα χτυπημένο, παλιό μαχαίρι τσέπης και ένα σφυρί. Ο στόχος της επέμβασης ήταν απλός: να αφαιρέσω την αϊπτασία από το ζωντανό βράχο πριν γίνει πρόβλημα. Δυστυχώς, η γκρίνια στη συνείδησή μου δεν συνέβη παρά την επομένη της επέμβασης.

Ένα μήνα νωρίτερα, αγόρασα τον βράχο με τα μανιτάρια από ένα τοπικό ιχθυοπωλείο. Η ανεμώνη aiptasia ήταν προσκολλημένη στην κάτω πλευρά του βράχου, χωρίς να μπορεί να φανεί στη βιτρίνα - αλλά λιγότερο από μία ώρα αφότου έβαλα τον βράχο στο ενυδρείο μου, η aiptasia "άνθισε" μπροστά μου, απλώνοντας τα πλοκάμια της, που έμοιαζαν με δάχτυλα, από μια σχισμή που κατά τα άλλα φαινότανπολύ μικρό για να έχει κάτι ορατό που να ζει σε αυτό.

Θάνατος (για την αιγίδα) από χημικό έγκαυμα

Αμέσως έβαλα στο μυαλό μου την εξόντωση και την εξάλειψη του κακού παράσιτου της aiptasia. Ετοίμασα μια παρτίδα υπερκορεσμένου υδροξειδίου του ασβεστίου αναμειγνύοντας αρκετή σκόνη (που ονομάζεται επίσης kalkwasser) μέχρι η σκόνη να κάθεται απλά στον πάτο, αδιάλυτη. Ρουφούσα λίγο σε ένα σταγονόμετρο και το εκτόξευσα με μερικές ριπές του διαλύματος. Η aiptasia υποχώρησε στο στραβό βράχο - και όπως ο George Bushσε εκείνη τη διάσημη φωτογραφία στο αεροπλανοφόρο - κήρυξα τη νίκη.

Λίγο αργότερα, η aiptasia εμφανίστηκε και πάλι. Τότε ήταν που εμπνεύστηκα να ακολουθήσω μια διαφορετική προσέγγιση - χειρουργική αφαίρεση. Ήξερα ότι θα ήταν παράτολμο (έχει χρησιμοποιήσει κανείς άλλος τη λέξη παράτολμο αυτόν τον αιώνα;) να κόψω την aiptasia με ξυράφι - έχω προσπαθήσει να ξύσω μαλακά κοράλλια και μανιτάρια στο παρελθόν και ήξερα ότι ακόμα και το πιο μικρό κομμάτι θα ξαναβγεί - έτσι ξεκίνησα να αφαιρέσω ό,τι υπήρχε.κομμάτι βράχου ήταν απαραίτητο με την αϊπτάζια.

Από τη μία πλευρά, είμαι στην ευχάριστη θέση να αναφέρω ότι η εγχείρηση φάνηκε να είναι επιτυχής. Χρησιμοποιώντας τον σουγιά ως σμίλη, το χτύπησα με ένα σφυρί και έσπασα μερικά κομμάτια του ζωντανού βράχου (βράχος Φίτζι, από ό,τι φαίνεται). Σίγουρα, το παράσιτο ήταν προσκολλημένο σε ένα από τα μεγαλύτερα κομμάτια. Το σκορ ήταν όλο δεμένο:

ΣΚΟΡΒΟΓΡΑΦΟΣ:

προβληματικό κνιδόζωο 1

τριχωτός πιθηκάνθρωπος 1.

Τράβηξα μπροστά όταν πέταξα το κομμάτι του βράχου (με την αϊπτάζια πάνω του) με συνοπτικές διαδικασίες στον κάδο απορριμμάτων. Μόνο σήμερα το πρωί απέκτησα συνείδηση, γι' αυτό και εμπνεύστηκα να γράψω αυτή την ανάρτηση.

Ανεμώνες Aiptasia: προβληματικά παράσιτα ή άδικα διωκόμενα;

Η αλήθεια είναι ότι η ανεμώνη δεν έκανε κακό στο ενυδρείο μου. Τα μανιτάρια βρίσκονταν σε λογική απόσταση - και στην πραγματικότητα ήταν μόνο ένα δείγμα (προς το παρόν). Αν η αϊπτάζια τύχαινε να είναι σφουγγάρι, κοραλλιογενής πολύποδας ή ακόμα και ένα ταπεινό αμφίποδο που μπήκε με οτοστόπ στο ενυδρείο μου με θαλασσινό νερό, θα είχα ενθουσιαστεί και θα έκανα πάρτι στη σπασίκλα μου (αυτό είναι το δωμάτιο όπου κάνω πάρτι σπασίκλας, φυσικά).

Είναι πραγματικά πολύ όμορφα, με τον δικό τους τρόπο.

Όμως, αντί να είναι ένα από αυτά τα ωφέλιμα οτοστόπ, ήταν ένα από τα παγκοσμίως περιφρονημένα είδη -απλά ένα μικρό βήμα πάνω από ένα σκουλήκι τρίχας-, και αυτό με έκανε να σκεφτώ -γιατί αυτόματα, μονομερώς κηρύσσουμε πόλεμο στις ανεμώνες aiptasia;

Μια μοχθηρή μηχανή που τσιμπάει; Ή απλά προσπαθεί να επιβιώσει όπως όλα τα άλλα στο ενυδρείο;

Ο πρώτος και πιο προφανής λόγος για να μισήσετε την aiptasia είναι ότι θα τσιμπήσει οτιδήποτε αγγίζει -συμπεριλαμβανομένων των πολύτιμων κοραλλιών σας (αν κάποιο από αυτά περιπλανηθεί σε λάθος γειτονιά). Αλλά είναι πραγματικά μια συμπεριφορά που τιμωρείται με θάνατο από χημικό έγκαυμα (θυμηθείτε το διάλυμα υδροξειδίου του ασβεστίου); Τι γίνεται με τα LPS κοράλλια και άλλα είδη ανεμώνης - όλα έχουν τσιμπήματα - και είναι πολύτιμεςπροσθήκες σε οποιοδήποτε ενυδρείο - έτσι το τσίμπημα, από μόνο του, σίγουρα δεν αξίζει την ιδιότητα του παρασίτου.

Θα υπερκαλλιεργήσουν το ενυδρείο σας.

Ένας άλλος λόγος για να περιφρονήσεις την ταπεινή aiptasia είναι ότι, αν δεν την ελέγξεις, θα υπερκαλλιεργήσει το ενυδρείο σου. Αν ήμουν καθαρός SPS, θα μπορούσα να δω κάποια αξία σε αυτό το επιχείρημα, αλλά στην περίπτωσή μου, το ενυδρείο μου αυτή τη στιγμή έχει Xenia, πράσινους αστρικούς πολύποδες, Zoanthids, μανιτάρια και μερικά δερμάτινα κοράλλια...

Όλα αυτά τα κοράλλια θα μπορούσαν να θεωρηθούν ζιζάνια, και με δεδομένο το επαρκές θρεπτικό φορτίο στο νερό του ενυδρείου (και την ικανότητα να μετακινούνται από τον ένα βράχο στον άλλο) θα ξεφύτρωναν σε ένα ενυδρείο. Ωστόσο, η γενική συναίνεση μεταξύ των χομπίστες δεν είναι ότι αυτά τα κοράλλια πρέπει να πυροβολούνται επί τόπου (η μειοψηφία των ακραίων εξαιρείται για την ευκολία του επιχειρήματός μου).

Είναι άσχημοι

Αν ο ορισμός του άσχημου είναι ότι δεν φωσφορίζουν κάτω από τα μπλε φώτα - τότε υποθέτω ότι ναι, είναι άσχημα. Αλλά υπάρχει και λίγη ομορφιά σε αυτά. Σίγουρα το χρώμα είναι το ίδιο με ένα δέντρο Κένυα (μόνο πιο ημιδιαφανές). Ακόμα, τα πλοκάμια είναι μακριά και λεπτά... σχεδόν ανατριχιαστικά (με την καλή έννοια)- και αν τα έχετε δει ποτέ σε δράση, θα δείτε ότι είναι μηχανές που τρώνε - είναι πολύ καλύτερα σετρώνε την τροφή των κοραλλιών απ' ό,τι τα κοράλλια, πράγμα που αποτελεί εντυπωσιακό επίτευγμα.

Γιατί λοιπόν είναι τόσο εύκολο να κηρύξουμε πόλεμο σε αυτά τα πλάσματα;

Συνειδητοποίησα ότι η ανεμώνη aiptasia είναι απλώς ένα από μια μακρά σειρά πλασμάτων σε αυτόν τον κόσμο που τράβηξαν την ατυχή κλήρωση να χαρακτηριστούν, από την πλειοψηφία, ως ανεπιθύμητα. Όπως το πουλί dodo, σχεδόν κάθε φίδι, καρχαρίας ή αράχνη που υπήρξε ποτέ, και αμέτρητα άλλα ζωντανά πλάσματα - η aiptasia είναι παράσιτο, θα είναι πάντα παράσιτο και θα πρέπει να εξοντώνεται αμέσως.

Είναι απλώς μια περίεργη σύμπτωση/ατυχία ότι εκτός από το να είναι η πληγή του ενυδρείου, η aiptasia είναι επίσης όλα όσα αντικειμενικά θα θέλατε σε ένα πλάσμα του ενυδρείου - είναι ανθεκτικό, αναπαράγεται εύκολα σε αιχμαλωσία, δέχεται με απληστία τις έτοιμες τροφές και είναι σχεδόν αλεξίσφαιρο.

Μπορείς να το κάψεις, να το κόψεις, να το ξύσεις και θα ξαναφυτρώσει. Ξέρεις κάτι - μόλις το κατάλαβα - πρέπει να είναι μάγισσα. Γι' αυτό πρέπει να το σκοτώσουμε.

Συγγνώμη

Για την aiptasia που σκότωσα χθες το βράδυ (χωρίς να το σκεφτώ), λυπάμαι. Για έναν τύπο που υπερηφανεύεται ότι είναι ένα ανθρώπινο, φυσιολατρικό άτομο, βλέπω κάποια κτηνωδία στις πράξεις μου χθες το βράδυ που εύχομαι να είχα σκεφτεί ΠΡΙΝ ενεργήσω. Νομίζω ότι θα αφήσω την επόμενη aiptasia να φύγει και θα δω τι θα συμβεί.

Τώρα, αρκετά με το blogging - έχω να πιάσω μερικά σκουλήκια. Το πρόβλημα με τα σκουλήκια είναι ότι είναι αδύνατο να ξεχωρίσεις τα καλά από τα κακά. Ίσως δοκιμάσω αυτή τη νέα τεχνική που δεν έχει χρησιμοποιηθεί εδώ και καιρό... λέγεται καρέκλα βύθισης. Βυθίζεις τα σκουλήκια σε γλυκό νερό. Μόνο τα κακά επιβιώνουν. Έχει δοκιμάσει κανείς άλλος αυτή τη μέθοδο για να ξεχωρίσεις τα καλά από τα κακά;

Ενημέρωση

Υπάρχουν μερικά σημαντικά πράγματα που συνέβησαν και για τα οποία αξίζει να σας ενημερώσω. Το πρώτο πράγμα είναι ότι... παρά την ένοχη συνείδησή μου... δεν σκότωσα τη μικρή τσιγκούνα aiptasia. Και, επειδή απέκτησα συνείδηση ενώ έγραφα το άρθρο, αποφάσισα να αφήσω την ανεμώνη aiptasia να φύγει και να δω τι θα συμβεί.

Πιθανόν να μην εκπλήσσεστε όταν ανακαλύπτετε... εξαπλώνονται σε όλο το ενυδρείο. Είναι παντού - ακόμα και, ή ίσως ειδικά, στο κάρτερ. Είναι μηχανές που τρώνε, αρπάζοντας οτιδήποτε επιπλέει στο νερό. Περίμενα επίσης να σέρνονται και να αναπαράγονται λίγο σαν τα xenia, σέρνοντας και αφήνοντας πίσω τους ένα μικροσκοπικό κομμάτι από το πόδι, αλλά δεν το κάνουν - "πηδάνε" από σημείο σε σημείο και θαεμφανίζονται σε όλη τη δεξαμενή (ή στο κάρτερ) κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Νομίζω ότι η φήμη ότι είναι μηχανές που τσιμπάνε μπορεί να είναι λίγο υπερβολική. Βλέπω πολύ περισσότερες ζημιές από τον πόλεμο μεταξύ κοραλλιών και κοραλλιών στο ενυδρείο μου παρά από τις ανεμώνες.

Η μόνη περιοχή στην οποία δεν έχουν εισχωρήσει είναι η περιοχή με τους πράσινους αστρικούς πολύποδες. Έχουν εισβάλει στην περιοχή των πράσινων αστρικών πολύποδων, αλλά ποτέ δεν έχουν καταφέρει να εδραιωθούν. Ο GSP απλά αναπτύσσεται πάνω τους. Τέλος παιχνιδιού. Σε οποιοδήποτε άλλο βράχο, φαίνεται να τα καταφέρνουν καλά. Πραγματικά δεν με πειράζουν. Τα θεωρώ κοράλλια. Στη συνέχεια, σκοπεύω να δοκιμάσω κάποιους φυσικούς τρόπους για τον έλεγχο του πληθυσμού και να αναφέρω το αποτέλεσμα.

Εκ των υστέρων, εύχομαι να είχα απαλλαγεί από την aiptasia πριν πατήσει πόδι στο ενυδρείο - αλλά δεν είμαι τόσο στεναχωρημένος γι' αυτό. Σίγουρα, το ενυδρείο μου είναι τώρα αντιδημοφιλές και μολυσμένο, αλλά είμαι αρκετά ώριμος για να μην με πειράζει. Αυτά τα πράγματα είναι εντυπωσιακές μηχανές επιβίωσης στο ενυδρείο και είναι διασκεδαστικό να τα βλέπεις να αναπτύσσονται από μόνα τους.

Τώρα πρέπει απλώς να βρω ένα έξυπνο όνομα και να τα πουλήσω ως ανεμώνες σχεδιαστών - κάτι σαν Al's Bam Bam Anchorman Aiptasia και να τα πουλήσω για $20/πολυπ. Κανείς ενδιαφερόμενος;

Το άρθρο γράφτηκε από τον Al Ulrich.

Άλλα παράσιτα ενυδρείων

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την καταπολέμηση ορισμένων άλλων κοινών παρασίτων των ενυδρείων, δείτε αυτά τα άλλα χρήσιμα άρθρα:

• Αντιμετώπιση των ανεμώνων MajanoΣαλιγκάρια ΒερμητίδεςΣπαγγέτι σκουλήκιαΦυσαλίδες άλγεςΔιάτομα