Ironisch genoeg gebruikte ik vorige week de eierfoto als eerbetoon aan de oude tv-reclame:

Bekijk deze video op YouTube
Als je dat bericht hebt gemist, omdat... je op vakantie was (waarom zou je het anders gemist hebben?), kun je het hier vinden in het artikel met de (zeer volwassen) titel Zijn mijn vissen slimmer dan de jouwe ?

De bedoelde grap was om de voor en na (ei, ei in een koekenpan) te laten zien, die de hersenen van de vis in een saai aquarium of kweekbak moesten symboliseren.

Maar ik heb het gevoel dat ik dat ei nu hier wil gebruiken omdat DEZE POST helemaal over eieren gaat - visseneieren. En de grap, gerecycled van vorige week, is nog steeds niet grappig. Ach ja.

Viseieren helpen het sperma selecteren dat hen bevrucht

Een recente studie gepubliceerd in het tijdschrift Evolutie blijkt dat de ovariële vloeistof, de eiwitrijke vloeistof die de buitenkant van de eieren van deze uitgezonden paaiers bedekt.

beeld door prilfish

Ook al zijn het totaal verschillende soorten (natuurlijk), forel en zalm zijn in staat zich te kruisen en steriele, hybride nakomelingen te creëren. De onderzoekers stelden dat ze 100% interfertiliteit aantoonden. Maar, wanneer je sperma van zalm en forel samen introduceert in gelijke verhoudingen (d.w.z. 50% en 50%), won het sperma van dezelfde soort van het ei 70% van de tijd. Na zorgvuldighet elimineren van mogelijke factoren die dit resultaat beïnvloeden, stelden de onderzoekers vast dat het de ovariële vloeistof die de buitenkant van de eieren bedekt dat was de bepalende factor. Als ze de foreleitjes wegspoelden en met zalmeiervloeistof bedekten, bevruchtte het zalmsperma meer eitjes.
Wat de onderzoekers ontdekten, door het sperma op video te bekijken (klinkt als een stout, stout werkje), was dat de aanwezigheid van het eierstokvocht diende als een soort baken voor het sperma, waardoor het directer ging zwemmen en in wezen een lijntje trok naar de eitjes.

Implicaties voor de hobby

Het lezen over dit onderzoek inspireerde me op twee manieren. De eerste inspiratie was om terug te denken en me te verwonderen over hoe ingewikkeld, complex en verbazingwekkend de vissen en ongewervelde dieren zijn die we in onze bakken houden. De gedachte dat er zo'n verfijnde biochemische selectie is - een soort chemische oorlogsvoering tussen eicel en sperma - is absoluut verbazingwekkend voor mij en resoneert met mij op dat fundamentele akkoord dat me aantrektin de hobby.
Het tweede wat ik me afvroeg was wat er nog meer te leren valt over de chemische wachtrijen in onze aquaria. Is er een chemische wachtrij die kan worden gedetecteerd voorafgaand aan een bleking of RTN (rapid tissue necrosis)? Zouden we meer succes hebben met het stimuleren van de binding van paren in onze aquaria als we wisten hoe we de chemische markers van liefde in het luchtwater kunnen brengen?

Kunnen we meer succes hebben in onze eigen aquaria of in de aquacultuur door maatregelen te nemen om de natuurlijke biologische signalen te waarderen en te versterken - of zijn we misschien alles aan het weggooien met onze eiwitafschuimers? Zo zie je maar hoe ingewikkeld alles in balans is in de natuur - en ook al willen we een stukje oceaan in onze huizen nabootsen - er is zoveel aan de hand dat we niet kunnenzelfs zien.

Als je het nu nog niet door hebt, ik hou van dit spul. Ik hoop jij ook. Misschien moeten we een zoutwater aquarium blog experiment doen. Iemand met mij? Ik ben niet zeker over het kijken naar video's van sperma. Misschien hebben we een nieuw idee nodig. Die is bezet.

Je kunt hier een samenvatting van het onderzoek lezen of het vinden op Evolution. Helaas denk ik niet dat je het rapport kunt krijgen, tenzij je toegang hebt (via een universiteit of werkgever, enz.).