4 redenen waarom eigenaars van zoutwatertanks een burn-out krijgen

Ik begon deze blog in 2009 als een experiment om te zien of ik mensen kon helpen die met hun eigen zoutwateraquaria begonnen. In de loop der jaren heb ik het geluk gehad om (meestal virtueel) veel geweldige mensen te ontmoeten. Helaas was ik niet in staat om ze allemaal te helpen.

Ik vind het nog steeds vervelend als ik zie dat eigenaars van zoutwatertanks een burn-out krijgen en de hobby opgeven.

Generalisaties zijn soms misleidend, maar over het algemeen zie ik eigenaren van zoutwatertanks afhaken om een van deze vier redenen.

4. Ze probeerden te veel complexiteit aan te nemen

Laten we eerlijk zijn, er zijn veel geweldige apparatuur, er zijn meer koralen en vissen dan we ooit kunnen hopen te houden, en soms kunnen we een beetje een ratrace voor onszelf creëren wanneer we de volgende upgrade najagen of onze vaardigheden opdrijven om steeds moeilijkere dieren in onze aquaria te houden.

We beginnen media reactoren en macro-algen reactoren toe te voegen, doseerpompen, automatische vulinstallaties en we proppen onze tanks vol met frags, we kweken ons eigen fytoplankton, rotiferen, roeipootkreeftjes, we kweken, we fraggen, we zetten extra tanks op.

Die zoutwatertank die vroeger een ontspannende uitlaat was, vergt al gauw veel handwerk en aanvulling om aan de eisen van de tank te voldoen, en dan... burn-out. Ik veroordeel trouwens niet. Ik ben blij dat ik niet volledig ben uitgevlamd (waarschijnlijk omdat ik ook blogverplichtingen had), maar ik heb in de loop der jaren zeker een paar keer gas teruggenomen.

3. Het kost te veel geld

De kosten van een zoutwatertank nemen toe met de complexiteit van de tank. Niet alleen het grote geld voor de tank en de standaard, maar elk stuk apparatuur dat wordt geüpgraded. Oh, en laten we de draaiende elektriciteitsmeters voor al onze huizen niet vergeten.

Soms heb ik me afgevraagd of ik met alle elektriciteit die ik heb opgegeten een belastingaftrek zou kunnen aanvragen voor de financiering van het pensioen van een plaatselijke nutswerker.

De kosten zijn niet altijd de grootste factor, maar het is een druk die toeneemt en er uiteindelijk toe leidt dat sommige mensen hun tijd en geld anders gaan indelen.

2. Shiny object syndrome

Zo nu en dan lijkt het alsof sommige eigenaren van zoutwateraquaria een burn-out krijgen door het glimmende object syndroom. Net als de vissen waar we zo graag voor zorgen, houden velen van ons ook van glimmende objecten en laten zich daardoor afleiden.

De mensen die hier het meest mee te maken hebben, beginnen aan de hobby omdat het glimmend en nieuw is, en haken af zodra de realiteit doordringt en de tank niet langer het coole glimmende object is waarnaar ze verlangden.

1. Ze lijden grote verliezen en geven het op

Veruit de belangrijkste reden waarom ik eigenaren van zoutwatertanks zie afbranden is dat ze grote verliezen lijden en het hart niet hebben om opnieuw te bouwen. U en ik weten allebei dat het een uitdaging kan zijn om onze zoutwatertanks gezond, gelukkig en stabiel te krijgen. We werken zo hard om daar te komen. Alles wordt gemakkelijker als we dat eenmaal doen.

Zoutwater ich uitbraken kunnen eigenaren van zoutwatertanks een burn-out bezorgen.

Maar we hebben allemaal wel eens een grote tegenslag meegemaakt. De tank lekt, een verwarming gaat kapot, de tank loopt over, een koraal smelt weg en veroorzaakt een kettingreactie in de tank, algen ontploffen of zoutwater ICH verwoest uw vissen en vaagt ze weg.

Conclusies

De les die ik leerde toen ik geconfronteerd werd met een burn out van de zoutwatertank was dat ik veel van de druk die ik voelde aan mezelf te wijten had. Ik stopte met het najagen van het ideaal, ik stopte met het najagen van het volgende moeilijkste ding om mezelf te bewijzen, ik stopte met mijn pogingen om een 'viskamer in mijn kelder' te runnen naast al het andere waar ik mee bezig was.

Toen mijn werk en gezinsleven drukker werden, nam ik een stap terug en creëerde een aquarium dat leuk zou zijn om naar te kijken en minder onderhoud zou vergen. Na twee keer enorme verliezen te hebben geleden (ik ben een trage leerling), werd ik ook erg rigide over quarantaine en erg traag met het toevoegen van nieuw vee.

Ik zou het geduld niet hebben gehad om vanaf het begin langzaam te gaan, ik moest "er mettertijd" komen door de last die het met zich meebracht te ervaren.

Om dit terug te draaien naar u, in plaats van alles over mij te hebben, ongeacht in welke fase van enthousiasme u zich bevindt met uw zoutwateraquarium, moedig ik u aan een stap terug te doen en te kijken naar uw pad - bent u tevreden met uw aquarium of jaagt u altijd het volgende na?

Neemt u uw tijd en doet u de dingen op de "juiste manier" (bv. quarantaine) of gaat u overhaast te werk en neemt u risico's? Hoe complex is uw zoutwateraquarium in de loop der tijd geworden - kunt u dat traject aanhouden?

Als een van deze vragen u aan het denken zet ... overweeg dan of er een verandering is die u nu kunt aanbrengen om later wat stress te verlichten.

Wat moet je doen als je met een zoutwatertank burn out wordt geconfronteerd?

Als u zich zorgen maakt over uw zoutwatertank, weet dan dat velen van ons waarschijnlijk al hebben meegemaakt wat u doormaakt en dat velen van ons willen helpen. Dat is letterlijk de reden waarom ik deze website heb opgezet en de motivatie voor het schrijven van dit bericht.

Zoek me op facebook of twitter of laat hier een reactie achter en we kunnen contact maken en chatten - of een goede Facebookgroep vinden en hulp krijgen. We hebben niet alle antwoorden en we kunnen sommige problemen oplossen, maar soms helpt het gewoon om te weten dat er anderen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt en er zijn voor steun.

Is er nog iemand die op het punt stond te stoppen, maar blij was dat hij bleef? En iemand die stopte en terugkwam? Laat een reactie achter en laat ons weten wat je onderweg hebt geleerd... en/of als je het type bent dat ook wil helpen.