Καλώς ήρθατε στην Ημέρα 9 του διαγωνισμού "31 ημέρες για να φτιάξουμε ένα καλύτερο ενυδρείο θαλασσινού νερού". Η σημερινή αποστολή είναι να Προσθέστε έναν ανιχνευτή γείωσης στο σύστημά σας.

Ίσως είναι η πρώτη και μοναδική φορά που η φράση χρησιμοποιήθηκε στην αγγλική γλώσσα, αλλά έχω εμμονή με τους ανιχνευτές γείωσης επειδή έμαθα γι' αυτούς με τον δύσκολο τρόπο (όπως τόσα πολλά πράγματα σε αυτό το χόμπι).

Η ιστορία μου (και ο λόγος για τη σημερινή πρόκληση)

Πριν από μερικά χρόνια, εκτρέφοντας ψάρια στο υπόγειό μου, είχα ένα ράφι με ενυδρεία (κάτι σαν το ιχθυοπωλείο), όπου τα διάφορα ψάρια είχαν ζευγαρώσει και ετοιμάζονταν να αναπαραχθούν. Τα ενυδρεία ήταν συνδεδεμένα μεταξύ τους, με ένα κεντρικό κάρτερ, θερμαντήρα και αντλία επιστροφής.

Χωρίς να το γνωρίζω (πάντα ήθελα να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη. Ελέγξτε το από τη λίστα με τα αγαπημένα μου αντικείμενα), η αντλία επιστροφής (μια επώνυμη αντλία που είναι γενικά γνωστή για την αξιοπιστία της) είχε δυσλειτουργία και διέρρεε ηλεκτρικό ρεύμα στο νερό.

"Μαγείρευα" τα καημένα τα ψάρια μου... για δεν ξέρω πόσο καιρό. Ήμουν αξιοσημείωτα ηλίθιος εκείνη την εποχή και αγνόησα τα σημάδια που μαρτυρούσαν. Για παράδειγμα, παρατήρησα ότι ένα ζευγάρι μαύρα ψάρια κλόουν ocellaris εμφάνιζαν την ασθένεια HLLE.

Α, και παρέλειψα το πιο προφανές σημάδι. Κάθε φορά που τάιζα τα ψάρια (και βουτούσα τα δάχτυλά μου στο νερό) ή άγγιζα με άλλο τρόπο το νερό, έπαθα ένα μεγάλο σοκ.

Να θυμάστε ότι το ενυδρείο σας με αλμυρό νερό είναι ένας κουβάς με αλμυρό νερό που οδηγεί τον ηλεκτρισμό και ένα σωρό ηλεκτρικά μαραφέτια. Μην πάθετε ηλεκτροπληξία. Φτιάξτε ένα καλύτερο ενυδρείο με αλμυρό νερό σήμερα, αγοράζοντας και εγκαθιστώντας έναν αισθητήρα γείωσης.

Είναι φθηνά και πολύ εύκολα στην εγκατάσταση.

Εδώ είναι αυτό που χρησιμοποιώ: