Πίνακας περιεχομένων
Αυτό είναι ένα απόσπασμα από ένα άρθρο του Δρ Φόστερ - και αυτή τη στιγμή, μοιάζει με την υποτίμηση του αιώνα (πώς το λένε αυτό για υπερβολή).
Η ιστορία μου ξεκινάει πριν από μερικές εβδομάδες, όταν το ενυδρείο μου βίωσε μια σχετικά ξαφνική αλλαγή θερμοκρασίας που προκάλεσε στρες στο ενυδρείο μου και με έκανε να χάσω ένα από τα αγαπημένα μου κοράλλια.Ψάχνοντας στο χάος κάτω από το ενυδρείο μου (κρατάτε τα πράγματα τακτοποιημένα εκεί κάτω;), στο χάος πριν φύγω για διακοπές (ποτέ δεν φαίνεται να υπάρχει αρκετός χρόνος για να γίνουν όλα πριν τις διακοπές), πρέπει να έχωκατά λάθος χτύπησα τον επιλογέα του καλοριφέρ μου. Δεν έχω άλλη εικασία για το πώς συνέβη.
Ταυτόχρονα, μείωσα σκόπιμα τον κλιματισμό του σπιτιού, γνωρίζοντας ότι θα ήμασταν ένας τρόπος για την εβδομάδα (10 βαθμούς διαφορά, ίσως). Άλλη μια περίπτωση όπου η εξοικονόμηση λίγων δολαρίων (πραγματικά ασήμαντων) μπορεί να σας κοστίσει κάποια χρήματα σε αυτό το χόμπι.
Αυτοί οι δύο παράγοντες, μαζί με την απουσία ψυγείου ενυδρείου, είναι η συνταγή για ένα πολύ λιωμένο κοράλλι.
Το καλοκαίρι, έχουμε πάντα τον κλιματισμό ανοιχτό, το χειμώνα, έχουμε τη θέρμανση ανοιχτή. Ξέρω ότι αυτό μπορεί να ακούγεται σαν την πιο προφανή δήλωση στην ιστορία του blogging, αλλά εννοώ ότι το σπίτι μου είναι σχεδόν πάντα στους 65-75 βαθμούς Φαρενάιτ. Έτσι, το νερό του ενυδρείου μου, εξ ορισμού, "θέλει να είναι" 65-75 βαθμούς Φαρενάιτ, γι' αυτό και έχω ένα μεγάλο θερμαντήρα τιτανίου - αλλά αυτό σημαίνει ότι ο θερμαντήρας "εργάζεται ενάντια στη θερμοκρασία του δωματίου" για να κρατήσει το νερό ζεστό. Με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος πιο ζεστή και τον επιλογέα γυρισμένο... η θερμοκρασία του νερού αυξήθηκε σημαντικά.
Αν δεν είχατε ποτέ ένα μαλακό κοράλλι να "λιώνει" και αναρωτιέστε πώς καταλαβαίνετε ότι πεθαίνει (ή ότι είναι νεκρό)... ξέρετε... ήταν αηδιαστικό. Δεν είχα καν την παρουσία του μυαλού να το φωτογραφίσω ή να το βιντεοσκοπήσω. Υπήρχε μόνο μια επίπεδη ταινία στην άμμο - επιχείρησα να το σηκώσω και όση λίγη σάρκα είχε απομείνει από το άλλοτε τεράστιο δέρμα του φρύγανα ξεφλουδίστηκε σε ένα θανάσιμο χιόνι και έπεσε πάνω στο ζωντανό βράχο και άλλαΥπήρχε ένα κομμάτι σε μέγεθος παλάμης που μπόρεσα να αφαιρέσω άθικτο, το οποίο μύριζε τόσο άσχημα, που το έβαλα σε μια σακούλα ZIPLOC και παρόλα αυτά έπρεπε να το πάω κατευθείαν στο πεζοδρόμιο. Μύριζε υδάτινο θάνατο και αποσύνθεση.
Με τον κίνδυνο να ακουστώ σαν μωρό... παραλίγο να πνιγώ... ήταν τόσο άσχημο.
Προχωρώντας προς τα εμπρός
Έμαθα μερικά πράγματα σχετικά με την πρόληψη της θερμικής καταπόνησης των κοραλλιών, μέσω αυτού του λάθους, τα οποία θα ήθελα να σας μεταφέρω.
- Ελέγξτε τις παραμέτρους του νερού σας πριν φύγετε
- Ακόμα και αν ασχολείστε με το χόμπι για πάντα Ακόμα και αν κάνατε τις αλλαγές νερού και "ξέρετε" ότι είναι καλές Ακόμα και αν έχετε αφήσει το ενυδρείο με επιτυχία 50 φορές στο παρελθόν
Μέχρι τώρα, δεν αντιμετώπισα ποτέ πρόβλημα με το νερό μου να είναι πολύ ζεστό, αλλά όταν επέστρεψα από τις διακοπές μου, το νερό είχε 90 βαθμούς, το Toadstool μου είχε λιώσει (όχι κυριολεκτικά) και το υπόλοιπο ενυδρείο παρουσίαζε στρες από το περιβάλλον του υδρομασάζ που είχα δημιουργήσει.
Ένας ψύκτης ενυδρείου θα μπορούσε να το αποτρέψει αυτό.
Είμαι ευγνώμων που το Toadstool ήταν η μόνη απώλεια. Δεν είμαι σίγουρος πώς ή γιατί συμβαίνει αυτό. Τα άλλα κοράλλια, αν και στρεσαρισμένα, φάνηκε να αντέχουν καλά. Ίσως συνέβαινε κάτι άλλο, εκτός από το θερμικό στρες των κοραλλιών. Είναι επίσης σημαντικό, και ταπεινωτικό, να σημειώσω ότι ακόμα και μετά από όλα αυτά τα χρόνια, εξακολουθώ να κάνω λάθη και να μαθαίνω πολλά. Νομίζω ότι αυτό είναι που είναι τόσο ικανοποιητικό για τοχόμπι-το χόμπι μας-δεν σταματάς ποτέ να μαθαίνεις. Αν ποτέ ακούγομαι σαν να τα έχω καταλάβει όλα... φροντίστε να μου το πείτε.
Έτσι τώρα, είμαι στην αγορά για έναν καλό ψύκτη ενυδρείου. Θα κάνω μια ανασκόπηση των ψυκτών που διατίθενται στην αγορά και θα αναφέρω τι μαθαίνω.
Ενημερώστε με αν έχετε οποιεσδήποτε συστάσεις.
