Λεοπάρδαλη ( Macropharyngodon spp. ) αποτελούν πολύχρωμες και δραστήριες προσθήκες σε κάθε ενυδρείο υφάλου. Είναι επίσης χρήσιμες για όποιον αγωνίζεται να προστατεύσει τα Tridacna Αλλά όλα αυτά τα θετικά στοιχεία συνοδεύονται από ΜΕΓΑΛΕΣ ανάγκες φροντίδας. Και αν δεν έχετε μεγάλη εμπειρία στη ζώνη σας, μάλλον είναι καλύτερα να θαυμάζετε αυτές τις ομορφιές από μακριά.

Πίνακας περιεχομένων: Φροντίδα λεοπάρδαλης

Όποιος επιθυμεί να ασχοληθεί με ένα από τα λεοπάρδαλα θα πρέπει να διαβάσει ολόκληρο αυτό το άρθρο για να βεβαιωθεί ότι δεν θα χάσει τίποτα σημαντικό. Ωστόσο, αν ψάχνετε για ένα κρίσιμο στοιχείο, θα βρείτε παρακάτω συνδέσμους για τις επιμέρους ανάγκες τους:

• Γρήγορα στοιχείαΠεριγραφή της λεοπάρδαληςLeopard Wrasse Διάρκεια ζωήςΔημιουργία του ιδανικού κόσμου της λεοπάρδαληςΔιατροφή της λεοπάρδαληςLeopard Wrasse Συμπεριφορά και σύντροφοι στο ενυδρείοΑναπαραγωγή της λεοπάρδαληςΠλεονεκτήματα και μειονεκτήματαΓια περισσότερες πληροφορίες

Γρήγορα στοιχεία

• Κοινά ονόματα: Λεοπάρδαλη, Λεοπάρδαλη της Γουινέας, Λεοπάρδαλη με μαύρες κηλίδες, Λεοπάρδαλη της Αφρικής, Λεοπάρδαλη του Choat, Λεοπάρδαλη του Vermiculate, Λεοπάρδαλη της Splendid, Λεοπάρδαλη του Potter, Λεοπάρδαλη με κίτρινες κηλίδες, Λεοπάρδαλη της Ornate, Λεοπάρδαλη του Geoffroy Επιστημονικές ονομασίες: Macropharyngodon bipartitus , choati , M. geoffroy , M. meleagris , M. negrosensis , M. ornatus Μέγεθος: 4-6 ίντσες (10.2-15.2cm) Ελάχιστο μέγεθος δεξαμενής: 100 γαλόνια (378.5L) Reef Safe? Ναι Επίπεδο φροντίδας ή εμπειρίας: Εμπειρογνώμονας Προτιμώμενη διατροφή: Σαρκοφάγο Πρωτότυπο μέρος του κόσμου: Ινδο-Ειρηνικός

Χρωματισμός αρχικής φάσης

Περιγραφή των Leopard Wrasses

Όπως μπορείτε να μαντέψετε, οι λεοπάρδαληδες έχουν ένα στικτό μοτίβο πάνω στα λέπια τους. Είναι ο μισός λόγος για το όνομά τους. Αλλά επίσης καταδιώκουν τα αγαπημένα τους θύματα, και αυτό το μακρύ, αργό "σύρσιμο" μετά τους στόχους τους έβαλε τους ανθρώπους στο μυαλό τους τις ίδιες μεγάλες γάτες με τις οποίες μοιράζονται το ίδιο όνομα. Το ίδιο και η συνήθειά τους να παραμένουν ντροπαλές και επιφυλακτικές, κρυμμένες από τους δύτες κατά μήκος του υφάλου. Βάλτε τις κηλίδες και τη συμπεριφοράμαζί, και παίρνετε τις λεοπάρδαλη.

Τα χρώματα ποικίλλουν σε όλα τα είδη, αν και υπάρχουν δύο κοινά στοιχεία:

1. Όλα αυτά τα μέλη της οικογένειας Labridae παρουσιάζουν σεξουαλικός διχρωματισμός Με άλλα λόγια, τα αρσενικά και τα θηλυκά έχουν διαφορετικές χρωματικές παλέτες. Είναι επίσης πρωτογενείς ερμαφρόδιτοι με τη δυνατότητα να υποστούν τρεις διαφορετικές χρωματικές φάσεις κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Ως επί το πλείστον, τα αρσενικά χρησιμοποιούν ένα πορτοκαλί ή κόκκινο φόντο για τις κηλίδες τους. Στη συνέχεια μπορείτε να βρείτε κηλίδες σε κάθε φάσμα από πράσινο έως μωβ και μπλε. Οι εξαιρέσεις είναι η μαύρη λεοπάρδαλη με σκούρο φόντο και η λεοπάρδαλη Choat, η οποία χρησιμοποιεί ασημένιο υπόβαθρο.

Αντίθετα, τα θηλυκά χρησιμοποιούν το λευκό ως κύριο χρώμα τους. Και οι κηλίδες τους συνήθως παραμένουν στο εύρος του καφέ ή του μαύρου - μερικές φορές με μια λεπτή επισήμανση του μπλε. Αυτό δεν τα κάνει λιγότερο εντυπωσιακά σε έναν κοραλλιογενή ύφαλο, αλλά προκάλεσε σύγχυση όταν οι επιστήμονες πρωτοσυνάντησαν αυτά τα λαμπρίδια. Άρχισαν να κατατάσσουν τα δύο φύλα ως ξεχωριστά είδη!

Πρέπει επίσης να λάβετε υπόψη σας τις φάσεις ζωής όταν εξετάζετε ένα λεοπάρδαλο:

• Νεανική φάση: Πρόκειται για ψάρια που είναι σεξουαλικά ανώριμα. Και δεδομένου ότι όλες οι λεοπάρδαληδες γεννιούνται θηλυκές, θα βρείτε τον θηλυκό χρωματισμό. Αρχική φάση: Τα χρώματα φωτίζονται εδώ καθώς τα θηλυκά ωριμάζουν σεξουαλικά. Τερματικό αρσενικό: Πιο κατάλληλα, αυτά είναι δευτερογενή αρσενικά Είναι αυτό που συμβαίνει όταν το πιο κυρίαρχο θηλυκό γίνεται αρσενικό σε ένα χαρέμι.

Πόσο μεγάλο γίνεται το Leopard Wrasse;

Το Leopard Wrasse φτάνει σε μέγιστο μέγεθος 15 εκατοστών.

Leopard Wrasse Διάρκεια ζωής

Οι λεοπάρδαληδες ζουν σε όλη την περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού. Εκτείνονται μέχρι την Ερυθρά Θάλασσα και ακόμη και γύρω από τα νερά της Χαβάης (τουλάχιστον, η λεοπάρδαλη του Potter). Προτιμούν περιβάλλοντα υφάλων όπου μπορούν να παρακολουθούν τη λεία τους - και να τρέχουν για να καλυφθούν στον πυθμένα όταν απειλή ελλοχεύει κοντά τους.

Στην άγρια φύση, ζουν έως και 10 χρόνια. Είναι ένας αριθμός που πολλοί ενυδρειόφιλοι φιλοδοξούν να πετύχουν. Αλλά δεδομένης της δυσκολίας που συνδέεται με τη διατήρησή τους, τα περισσότερα από αυτά τα στικτά ψάρια δεν τα καταφέρνουν πάνω από πέντε χρόνια. Και πολλές λεοπαρδάλεις δεν καταφέρνουν καν να βγουν από το ιχθυοπωλείο. Το άγχος της μεταφοράς σε πολλαπλές ζώνες ώρας, χωρίς τακτική διατροφή, σε μια πλαστική σακούλα είναι πάρα πολύ μεγάλο.για αυτούς.

Χρωματισμός νεανικής φάσης

Δημιουργώντας τον ιδανικό κόσμο της λεοπάρδαλης

Η πλειονότητα των ειδών λεοπάρδαλης προτιμούν να συχνάζουν σε ζευγάρια κατά μήκος υφάλων σε όλο τον Ειρηνικό και τον Ινδικό ωκεανό. Μπορεί επίσης να δείτε μικρά κοπάδια θηλυκών. Χρειάζεται ένας δύτης τόσο υπομονετικός και αθόρυβος όσο μια λεοπάρδαλη για να πλησιάσει ένα αρσενικό. Ενώ είναι θηρευτές από μόνα τους, αυτά τα ψάρια έχουν την αντίδραση πτήσης και βουτούν στην άμμο όταν τρομάζουν. Και μπορούν να παραμείνουν εκεί για μέρες.

Θα χρειαστεί να αναπαράγετε και εσείς αυτό το ασφαλές καταφύγιο. Όχι επειδή σκοπεύετε να στεγάσετε τις λεοπάρδαλες σας με πιθανούς θηρευτές, αλλά επειδή κοιμούνται στο αμμώδες υπόστρωμα για τη νύχτα. Οι λεοπάρδαλες είναι ένα από τα πιο έγκαιρα ψάρια που θα συναντήσετε ποτέ. Βρίσκονται για να κοιμηθούν και ξυπνούν ακριβώς την ίδια ώρα κάθε μέρα. (Μπορείτε να ρυθμίσετε το ρολόι σας με βάση αυτές!) Και το σκάψιμο στην άμμο είναι επίσης στοιχεία για τηντις συνήθειες βόσκησης.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εξασφαλίσετε μια βαθιά κλίνη βάθους τουλάχιστον δύο ιντσών. Η επιλογή της άμμου σας είναι όμως ουσιαστική. Θέλετε μια λεπτόκοκκη στρογγυλεμένη άμμο για να προστατεύσετε τις λεοπαρδάλεις σας από ζημιές στα λέπια τους. Αν μπορείτε να βρείτε άμμο από αραγωνίτη με λεπτή ζάχαρη, αυτή είναι η καλύτερη επιλογή σας. Και ενώ το ιχθυοπωλείο μπορεί να σας διαβεβαιώσει ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα δίσκο άμμου στο ενυδρείο υφάλου σας, αυτό δεν θα κρατήσει μια λεοπάρδαλη ευτυχισμένη. Θέλετενα γεμίσετε τον πυθμένα του ενυδρείου με το υπόστρωμα.

Οι λεοπάρδαληδες περνούν τις μέρες τους κυνηγώντας τις κατάλληλες πηγές τροφής. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει επίσης να παρέχετε τροφικό υλικό. Για να κρατήσετε αυτά τα ευαίσθητα (και επιλεκτικά - αλλά θα φτάσουμε και σε αυτό) ψάρια ευτυχισμένα, το ενυδρείο σας χρειάζεται τουλάχιστον 100 κιλά ώριμου ζωντανού βράχου. Ο βράχος θα επιτρέψει στις λεοπάρδαληδες σας να τρέφονται, να εξερευνούν και να αισθάνονται ασφαλείς, όλα ταυτόχρονα.

Εξάλλου, σκεφτείτε πόσο φανταστικά θα φαίνονται αυτές οι κηλίδες και τα χρώματα σε ένα βραχώδες φόντο.

Χρειάζεται το Leopard Wrasse άμμο;

Συνιστάται ένα στρώμα λεπτόκοκκης άμμου 2 ιντσών ή περισσότερο για να αναδημιουργηθεί επαρκής χώρος ώστε αυτό το ψάρι να αισθάνεται ασφαλές και να σκάβει. Η διατήρησή τους σε ενυδρείο με γυμνό πυθμένα είναι δυνατή, αλλά αυτό το περιβάλλον δεν θα παρείχε σημαντικό βιότοπο και φυσική συμπεριφορική ανάγκη να θάβονται τη νύχτα.

Μέγεθος δεξαμενής Leopard Wrasse

Το μέγιστο μέγεθος των λεοπάρδαλης δεν ξεπερνά τις 15,2 εκατοστά (6 ίντσες). Αλλά αν ελπίζετε να διατηρήσετε τις στικτές ομορφιές σας ευτυχισμένες και υγιείς, χρειάζεστε τουλάχιστον ένα θαλάσσιο ενυδρείο 100 γαλονιών (378,5 λίτρα). Αυτό παρέχει το χώρο που χρειάζεστε για όλα αυτά τα ζωντανά βράχια, το στρώμα άμμου που θέλουν για να σκάβουν, ΚΑΙ το χώρο που χρειάζονται για να κολυμπούν και να εξερευνούν.

Αν προσπαθήσετε να κάνετε μικρότερα, θα καταλήξετε να στρεσάρετε τα ψάρια σας. Και οι λεοπαρδάλεις στα ιχθυοπωλεία έχουν ήδη υποστεί υψηλά επίπεδα στρες. Θέλετε να εισαγάγετε τα νέα ψάρια σε ένα σύστημα που έχει κάνει κύκλους και είναι προετοιμασμένο γι' αυτά. Αν το κάνετε αυτό, είναι λιγότερο πιθανό να δείτε το νέο σας απόκτημα να παλεύει και να πεθαίνει μέσα σε λίγες μέρες ή εβδομάδες.

Χρειάζεστε επίσης ένα κατάλληλο καπάκι για το ενυδρείο σας. Και ίσως να θέλετε να σκεφτείτε να ρίξετε τη στάθμη του νερού μερικά εκατοστά κάτω από το καπάκι. Οι λεοπάρδαλοι έχουν ισχυρό ένστικτο μάχης ή φυγής - με έμφαση στην πτήση. Όταν τρομάζουν, είναι γνωστό ότι εκτοξεύονται από το ενυδρείο. Και είναι αρκετά μικροί για να βγαίνουν από στενά ανοίγματα. Καλύτερα να αποτρέψετε μια τυχαία διαφυγή.

Είναι τα Leopard Wrasses Reef-Safe;

Ο συνδυασμός των χρωμάτων και των μοτίβων της λεοπάρδαλης με ένα ενυδρείο με υφάλους οδηγεί σε μια εκπληκτική εμφάνιση. Και με αυτό το σχέδιο είστε ασφαλείς. Οι λεοπάρδαλοι είναι απολύτως ασφαλείς για τους υφάλους. Ενώ αναζητούν τροφή γύρω από τους ζωντανούς βράχους και σκάβουν στην άμμο, δεν ενδιαφέρονται για τα κοράλλια. Και καθώς κολυμπούν σε όλο το ενυδρείο, φροντίζουν να αποφεύγουν κάθε βραχώδη δομή για να προστατεύουν τα λέπια τους.

Πολλοί ενυδρειόφιλοι που θρυμματίζουν τα κοράλλια τους περιλαμβάνουν στα ενυδρεία τους λεοπάρδαλη, λόγω της ειρηνικής συμπεριφοράς των ψαριών γύρω από τους πολύποδες. Και οι λεοπάρδαληδες είναι πρωταθλητές στο να δρομολογούν ανεπιθύμητα παράσιτα από τα θαλάσσια ενυδρεία. Έχουν μεγάλα δόντια και στις δύο πλευρές της άνω γνάθου, καθώς και προεξέχοντες κυνόδοντες. Τα δόντια τους καθιστούν επιδέξιους στο να τρέφονται με μαλάκια. Συγκεκριμένα, κυνηγούν τα σαλιγκάρια που στοχεύουν τα Tridacna Ξεπερνούν ακόμη και το εξάγραμμο λαβράκι σε αυτό το έργο!

Είναι δύσκολο να διατηρήσετε Leopard Wrasses;

Το πανέμορφο Leopard wrasse είναι ένα δύσκολο ψάρι για να το φροντίσετε σε ένα ενυδρείο θαλασσινού νερού. Ο εγκλιματισμός στη ζωή στο ενυδρείο συχνά αντιμετωπίζεται με προκλήσεις για να τα κάνετε να φάνε. Δεδομένου ότι είναι άγρια αλιευμένα, το άτομο που αγοράζετε μπορεί επίσης να έχει εξουθενωτικά παράσιτα. Συνιστάται προσοχή, καραντίνα και προσεκτική φροντίδα κατά την εισαγωγή τους στο σύστημά σας.

Δίαιτα Leopard Wrasse

Το τάισμα των λεοπάρδαλης είναι το σημείο στο οποίο πολλοί ενυδρειόφιλοι δυσκολεύονται. Το οποίο είναι περίεργο, καθώς θα έπρεπε να είναι πανεύκολο! Είναι σαρκοφάγα, προτιμώντας να δρομολογούν κοπεπόδια και άλλα ασπόνδυλα από το περιβάλλον του υφάλου. Όποιος όμως έχει δει τη λεοπάρδαλη του να καταπίνει μια μπουκιά, μόνο και μόνο για να την φτύσει ξανά, θα βεβαιώσει ότι αυτά τα ψάρια είναι πραγματικά προβληματικά παιδιά.

Μέρος του προβλήματος είναι ο μικρός πεπτικός σωλήνας της λεοπάρδαλης. Είναι δραστήρια ψάρια και τα μεγάλα γεύματα θα τα επιβραδύνουν. Αντίθετα, έχουν μικρά στομάχια που τους επιτρέπουν να κινούνται με ταχύτερο ρυθμό. Αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να τρώνε πιο συχνά. Μια λεοπάρδαλη που τρέφεται μόνο δύο φορές την ημέρα θα λιμοκτονήσει γρήγορα. Πρέπει να τις ταΐζετε τουλάχιστον 4-5 φορές την ημέρα. Έχοντας ένα refugium συνδεδεμένο με τοδεξαμενή υφάλου θα σας βοηθήσει.

Οι τύποι τροφής είναι εύκολο να βρεθούν και να διατηρηθούν σε ετοιμότητα. Οι λεοπαρδάλεις ΑΓΑΠΟΥΝ τα κωπήποδα και συχνά θα σβήσουν μια δεξαμενή από όποια βρουν. Διαφορετικά, θέλετε να αναζητήσετε ζωντανές ή κατεψυγμένες πρωτεΐνες που μπορούν να αναζητήσουν. Οι καλύτερες επιλογές περιλαμβάνουν:

• Μαύρα σκουλήκια Γαρίδες άλμης Ψιλοκομμένες γαρίδες Γαρίδες Mysis

ΜΠΟΡΕΙΤΕ να τα εκπαιδεύσετε να δέχονται και τις τροφές του εμπορίου. Αλλά θα πρέπει να συνδυάσετε τις νιφάδες ή τα σφαιρίδια με αυτές τις αγαπημένες επιλογές πρωτεϊνών για να δημιουργήσετε τη σύνδεση. Και μην νομίζετε ότι μπορείτε να πείσετε το λεοπάρδαλο σας να δεχτεί την τροφή του εμπορίου αντί για ζωντανή τροφή. Θα πεινάσουν πρώτα.

Η επιλεκτική φύση αυτού του ψαριού - και το συχνό πρόγραμμα διατροφής - οδηγεί συχνά στον πρόωρο θάνατο αυτών των στικτών ψαριών. Αν δεν είστε σε θέση να το κάνετε, σκεφτείτε ένα άλλο είδος που δεν είναι τόσο δύσκολο.

Τρώνε τα Leopard Wrasse λοβούς;

Ένα Leopard Wrasse θα κυνηγήσει και θα φάει κωπήποδα (ή αλλιώς "λοβούς") σε ένα ώριμο ενυδρείο υφάλου.

Leopard Wrasse Συμπεριφορά και σύντροφοι ενυδρείου

Οι λεοπαρδάλεις παρουσιάζουν μοναδικές συμπεριφορές που τις καθιστούν ελκυστικές στους ενυδρειόφιλους - εκτός από αυτά τα σχέδια και τα χρώματα. Όχι μόνο μπορούν να "λένε την ώρα" και να ρυθμίζουν το πρόγραμμά τους για τον ύπνο και την αφύπνιση, αλλά έχουν επίσης μια στοιχειώδη κατανόηση των ζωνών ώρας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι λεοπαρδάλεις συχνά παραμένουν θαμμένες για τις πρώτες ημέρες σε ένα νέο ενυδρείο. Δεν είναι φοβισμένες - προσπαθούν να προσαρμοστούν μακριάΟ χρόνος που περνούν στην άμμο τους επιτρέπει να συγχρονίσουν τον κιρκάδιο ρυθμό τους με το μοτίβο της ημέρας και της νύχτας που έχετε δημιουργήσει στο ενυδρείο.

Δημιουργούν επίσης ρουτίνες μέσα σε ένα ενυδρείο, επιστρέφοντας στα ίδια σημεία αναζήτησης τροφής ξανά και ξανά. Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει αν βρεθείτε να αγωνίζεστε να πείσετε ένα νέο απόκτημα να φάει. Αλλά δώστε τους πρώτα λίγο χρόνο να ξυπνήσουν. Οι λεοπαρδάλεις συχνά φαίνονται άσκοπες για τα πρώτα 10 λεπτά μετά την έξοδό τους από την άμμο το πρωί. Παρόμοια με την ανάγκη σας για καφέ και μια ευκαιρία να αποτινάξετε την προηγούμενηνυχτερινού ύπνου, παίρνουν την πρωινή τους εκκίνηση.

Αν παρατηρήσετε το λεοπάρδαλο ψάρι σας να εκτελεί έναν "χορό" στο θαλάσσιο ενυδρείο, δώστε μεγάλη προσοχή. Αυτό το παράξενο μοτίβο κολύμβησης έχει σκοπό να τρομάξει τους πιθανούς θηρευτές. Και σημαίνει ότι κάποιος άλλος στο ενυδρείο αποτελεί απειλή (πραγματική ή φανταστική). Φυσικά, ο χορός αυτού του στικτού ψαριού σπάνια προκαλεί σε έναν θηρευτή να αισθανθεί απειλή. Το πιο πιθανό είναι να σταματήσει στη σκυφτή στάση του από σύγχυση. Αλλάείναι συνήθως αρκετός χρόνος για τη λεοπάρδαλη να τρέξει προς την άμμο. Θα πρέπει μάλλον να παραλείψετε τα μεγαλύτερα, επιθετικά είδη για να είστε σίγουροι. Θυμηθείτε, λεοπάρδαλη και άγχος δεν ταιριάζουν. Ως εκ τούτου, τα παρακάτω ψάρια ΔΕΝ είναι καλοί σύντροφοι στο ενυδρείο:

• ΒατραχόψαροΟμάδεςΠαπαλάκια Σκορπιόψαρο Σαπουνόψαρο ΦρύνοςΨάρι-Τριγωνόψαρο Σφυρίδα

Θέλετε επίσης να παραλείψετε άλλους οπαδούς των κωπήποδων. Όχι λόγω του μεγέθους τους, αλλά λόγω της κοινής διατροφής. Οι λεοπάρδαλοι είναι πολύ γρήγοροι και αποφασισμένοι για να απογυμνώσουν ένα ενυδρείο από κωπήποδα. Έτσι, οι δράκοι (για παράδειγμα) συχνά καταλήγουν να πεινάνε.

Μπορείτε να ξεφύγετε με τη διατήρηση ενός κοπαδιού λεοπάρδαλης, υπό την προϋπόθεση ότι θα τα εισαγάγετε στο ενυδρείο την ίδια στιγμή. Και θέλετε να αποφύγετε περισσότερα από ένα αρσενικά ανά ενυδρείο - εκτός αν σκοπεύετε να αφιερώσετε ένα ολόκληρο νοικοκυριό στο μέγεθος του ενυδρείου. Θα παλέψουν μεταξύ τους για να καταλάβουν τα θηλυκά και να δημιουργήσουν ένα χαρέμι. Μια ομάδα θηλυκών θα τα καταφέρει μια χαρά μεταξύ τους (και πιθανότατα θα καταλήξετε με ένατελική φάση αρσενικό, ούτως ή άλλως).

Αν θέλετε να δημιουργήσετε ένα ενυδρείο με wrasse, επιλέξτε είδη που έρχονται μικρότερα από τις λεοπαρδάλεις. Διαφορετικά, μπορεί να δείτε να δημιουργούνται προβλήματα. Δεν είναι και τα πιο ευτυχισμένα με άλλα είδη της οικογένειάς τους και ΘΑ δείτε επιθετικότητα, ειδικά αν τα δύο μοιάζουν.

Οι λεοπάρδαληδες είναι γενικά ασυμβίβαστες με άλλα μέλη της οικογένειας των λαγοκέφαλων, συμπεριλαμβανομένων των λαγοκέφαλων καθαριστών, των λαγοκέφαλων coris, των λαγοκέφαλων melanurus, των λαγοκέφαλων six line και των λαγοκέφαλων fairy.

Αναπαραγωγή του Leopard Wrasse

Λόγω του σεξουαλικού διχρωματισμού, είναι εύκολο να καταλάβετε αν έχετε αρσενικά ή θηλυκά στο ενυδρείο σας. Και ακόμη και οι αλλαγές φάσης είναι εύκολο να ξεχωρίσετε. Τα αρσενικά της τελικής φάσης είναι πολύ μεγαλύτερα, με πιο λαμπερά χρώματα. Και έχουν πιο ντροπαλή προσωπικότητα από τα θηλυκά. Όταν ένα θηλυκό αλλάζει, η αλλαγή διαρκεί περίπου δύο εβδομάδες για να ολοκληρωθεί. Ωστόσο, το σώμα αρχίζει να παράγει σπέρμα μέσα σε λίγεςημέρες.

Υπάρχει όμως μια μικρή ανατροπή: μπορείτε να δείτε ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ αρσενικά μεταξύ των λεοπάρδαλης.

Ένα πρωτογενές αρσενικό συμβαίνει σπάνια. Αυτά τα ψάρια είναι γεννημένα αρσενικά. Τα χρώματά τους είναι ακόμη πιο έντονα από αυτά που βλέπετε στα αρσενικά της τελικής φάσης. (Θυμηθείτε, ονομάζονται επίσης δευτερογενή αρσενικά) Διαφορετικά, για να καταλάβετε τη διαφορά μεταξύ των δύο, πρέπει να κοιτάξετε τους όρχεις τους. Καλό αν κάνετε νεκροψία, αλλά όχι πρακτικό για σκοπούς αναπαραγωγής.

Από την άλλη πλευρά, οι πιθανότητες να αναπαραγάγετε τις λεοπάρδαλης σας είναι μικρές. Απαιτούν ένα περίπλοκο τελετουργικό ερωτοτροπίας που οι περισσότερες δεξαμενές υφάλου για χομπίστες δεν μπορούν να φιλοξενήσουν. Στη φύση, ένα αρσενικό θα πλησιάσει μια ομάδα θηλυκών. Βουτώντας προς τα κάτω, θα εκτελέσει επανειλημμένες βουτιές στο βυθό. Τα θηλυκά με αυγά θα ακολουθήσουν με γρήγορα, κάθετα άλματα έξω από το νερό πριν εγκατασταθούν στη μέση του νερού.Στη συνέχεια, τα δύο συναντιούνται, βγαίνουν μερικά μέτρα ψηλότερα, και στη συνέχεια χωρίζονται και απελευθερώνουν τα αυγά και το σπέρμα.

Είναι ένας δραματικός χορός, αλλά είναι δύσκολο να αναπαραχθεί σε συνθήκες αιχμαλωσίας. Και καθώς οι περισσότεροι ενυδρειούχοι δεν θέλουν να διακινδυνεύσουν οι λεοπαρδάλεις τους να καταλήξουν στο πάτωμα, κανείς δεν προσπαθεί να ενθαρρύνει την πρακτική αυτή.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Οι λεοπάρδαληδες είναι ένα από τα πιο δύσκολα τροπικά είδη στη διαχείρισή τους. Και ακόμη και αν έχετε αποφασίσει να τους φέρετε στο σπίτι σας, πρέπει να εξετάσετε προσεκτικά τα υπέρ και τα κατά.

Πλεονεκτήματα

• Καθώς οι λεοπαρδάλεις θάβονται στην άμμο, σπάνια αναπτύσσουν εξωτερικά παράσιτα. Η άμμος εμποδίζει τα παράσιτα να προσκολληθούν στα ψάρια καθώς κοιμούνται τη νύχτα. Με την προσαρμογή των άνω δοντιών και των κυνόδοντών τους, οι λεοπαρδάλεις αφαιρούν ευχαρίστως τα παράσιτα σαλιγκάρια που συχνά τρέφονται με Tridacna Παρόλο που αναζητούν τροφή σε ζωντανό βράχο κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι λεοπάρδαληδες δεν θέλουν να πέφτουν πάνω σε κοραλλιογενείς δομές, να τις αγγίζουν ή να τρέφονται με αυτές, γεγονός που τους καθιστά 100% ασφαλείς για τους υφάλους.

Μειονεκτήματα

• Οι λεοπαρδάλεις συλλέγονται από τη φύση και η μεταφορά τους σε πλαστικές σακούλες χωρίς άμμο στον πυθμένα οδηγεί συχνά σε στρες και πρόωρο θάνατο. Κατά τη μεταφορά, τα ψάρια παλεύουν να θαφτούν στην ανύπαρκτη άμμο, με αποτέλεσμα να προκαλούν ζημιά στο στόμα τους, μειώνοντας την ικανότητά τους να τρώνε. Οι λεοπαρδάλεις είναι συχνά δύσκολο να τις κάνετε να φάνε και μπορεί να λιμοκτονήσουν αν δεν τους παρέχετε 4-5 ταΐσματα τουτις κατάλληλες πρωτεΐνες που χρειάζονται.

Για περισσότερες πληροφορίες

Ακόμα και αν η δύσκολη φύση των λεοπάρδαλης σας έχει αποτρέψει από το να προσθέσετε ένα στο ενυδρείο σας, πιθανότατα θα θέλετε να μάθετε περισσότερα γι' αυτά. Εξάλλου, είναι πανέμορφα ψάρια!

Αυτό το βίντεο στο YouTube δείχνει λεοπάρδαλη να κολυμπάει μέσα σε ένα ενυδρείο υφάλου (για να αποδείξει ότι δεν είναι η φρίκη που νομίζει ο κόσμος):

Το https://youtu.be/gno2HGnzAXEVideo δεν μπορεί να φορτωθεί επειδή η JavaScript είναι απενεργοποιημένη: Το Leopard wrasse δεν είναι δύσκολο να διατηρηθεί! Θαλάσσια ψάρια και ασφάλεια υφάλου (https://youtu.be/gno2HGnzAXE)

Θέλετε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τους καλύτερους συντρόφους για ενυδρεία λεοπάρδαλης;

• Banggai cardinalfishBlue tangCopperband butterflyfishFlame angelfishGem tangMidas blennyPowder brown tangSailfin tangStarry blennyYellow tang

Θέλετε να βεβαιωθείτε ότι είστε προετοιμασμένοι για να φροντίσετε σωστά ένα λεοπάρδαλη; Ας δούμε μερικά βασικά στοιχεία που θα χρειαστείτε:

• Βαθύ στρώμα άμμουΖωντανό πέτρωμαΖωντανή άμμοςRefugium

Συμπεράσματα

Οι λεοπάρδαληδες φαίνονται εντυπωσιακές. Και πόσο συχνά μπορείτε να ρυθμίσετε το ρολόι σας με ένα ψάρι; Είναι μοναδικά είδη, αλλά και πρόκληση. Θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι είστε στην κορυφή της ιχθυοκαλλιέργειάς σας πριν αποφασίσετε να φέρετε ένα (ή ένα κοπάδι) στο σπίτι. Μόλις μάθετε το πρόγραμμα διατροφής τους, όμως, θα αναρωτιέστε πώς τα καταφέρνατε χωρίς αυτά.

Αναφορές

• Burgess, W.E. et al . 1990. Άτλας των θαλάσσιων ψαριών του Burgess Delbeek, J.C. και Sprung, K. 1994. Το ενυδρείο Reef Debelius, H. και Baensch, H.A. 1994. Θαλάσσιος Άτλας DeLoach, N. 1999. Συμπεριφορά ψαριών υφάλου . Fenner, B. 2011. "Οι λεοπαρδάλεις του υφάλου". Περιοδικό για τροπικά ψάρια Lieske, E. και Myers, R. 1996. Ψάρια κοραλλιογενών υφάλων Scott, M.W. 1992. Ένας οδηγός για τα Leopard Wrasses .